Κακαρδίτσα καλοκαιρινή
Κακαρδίτσα χειμερινή
Κακαρδίτσα καλοκαιρινή
Η 2η μερα ενός τριημέρου είχε διάσχιση σε ένα απο τα πιο στενόμακρα ελληνικά βουνά, την Κακαρδίτσα (Τζουμέρκα), η κορυφογραμμή της οποίας ειναι γυρω στα 9 χλμ. Μέτρησα 5 κορυφές με υψόμετρο πανω απο τα 2100μ και την κυρίως κορυφή στα 2429μ, που για να την ανέβεις θέλεις δυνατά πνεμόνια.
Όποιος έχει βρεθεί εκεί πάνω γνωρίζει πολύ καλά την άγρια και απομονωμένη φύση. Μετά το Ματσούκι, ο δρόμος έχει γυρω στις 20 φουρκέτες μεχρι να φτασουμε στο σημείο εκκίνησης, στα 1750μ. Η διάσχιση ήταν επίπονη (4ω 40λ), ενώ η επιστροφή απο το μονοπάτι των Μελισσουργών σού τσάκιζε τα γόνατα (κλίση 50%). Στο σημειο που συναντάμε τη στάνη (αντε πάλι να αντιμετωπίσεις αγελη τσοπανόσκυλων) ακολουθήσαμε τον αγροτικό δρομο και επιστρέψαμε απο αυτόν. Συνολική διαδρομή 8ω 20λ.
Το πρωινό ήταν αρκετά παιχνιδιάρικο... ο Νιόνιος ανέβηκε χωρίς έγκριση στα πόδια μου και άρχισε να "ρυθμίζει" τη φωτογραφική μηχανή μου....
Ακροβατικές προσπάθειες του Νιόνιου για τις ανάγκες του.. FB... με την τρίτη εγινε η φωτογράφιση!!!
Μετά τα Πράμαντα, ο δρόμος κατεβαίνει μεχρι το Κόκκινο Ποτάμι (ο χάρτης της Ανάβασης το ονομάζει κρυμμενο ποτάμι) , εκεί αρχίζει ένα βαθύ φαράγγι που το περνάς με μια μεταλλική γέφυρα Bailey (βρετανός υπάλληλος του Υπουργείου Πολέμου της Μεγάλης Βρετανίας που του άρεσε να φτιάχνει ομοιώματα γεφυρών). Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλές τέτοιες γεφυρες (π.χ. Εύηνος).
Όπως φαίνεται, η γέφυρα ειναι συναρμολογούμενη και πολύ πιο εύκολη στην κατασκευή απο άλλες με μεταλλικούς δοκούς ή ξύλο. Κάτω εκεί στο χάος, ο γνωστός καταρράκτης, που όλοι εδω σταματούν για να τον φωτογραφίσουν.
Σήμα κατατεθέν της περιοχής είναι ο επιβλητικός καταρράκτης των 45 μέτρων στη γέφυρα πριν το Ματσούκι Ιωαννίνων. Μέρος των νερών του προέρχονται από τις κορυφές της Κακαρδίτσας.Από εδώ ξεκινά το Ματσουκιώτικο ρέμα που καταλήγει στον Άραχθο.
Η τουριστική κίνηση της περιοχής ειναι ανύπαρκτη. Συναντήσαμε 2 μόλις αυτοκίνητα σε απόσταση 17 χλμ και το ένα είχε μάλλον χάσει το δρόμο!!!
Η ώρα της ανάβασης ξεκινα απο τη στάνη του μπάρμπα σταύρου. Πικρόλακος, Καγκέλια, Μέγα Πλάι, Κακοτράχαλο, χτένια και τελικά η Κακαρδίτσα
Φαίνεται η κορφή Κριθάρια, ενώ στο βάθος ειναι ο δρόμος που από τον Μπάρο πηγαίνει στους Καλαρίτες..... Αχνά φαίνεται το Περιστέρι με την μεγαλύτερη κορφή του την Τσουκαρέλα 2294μ.
Η Ήρα μάς ακολουθεί παντού... Γνησιο τσοπανόσκυλο προσέχει το κοπάδι του μπας και χαθούμε σε κανένα μονοπάτι...
Το Ματσούκι απο υψόμετρο 2000μ περίπου. Κυριότερο αξιοθέατο της περιοχής είναι η Μονή Βύλιζας, την οποία μπορείς να επισκεφτεις απο ένα πολύ καλά διατηρημενο μονοπάτι. Το μονοπάτι συνεχίζει μέχρι τους Καλαρίτες...
..να και οι Καλαρίτες με σουπερ τηλεφακό απο τις κορφές της Κακαρδίτσας. Όλες οι στεγες έχουν την σχιστόλιθη πέτρα (και όχι κόκκινο τσίγκο), το μειονέκτημα της οποίας ειναι ότι πρέπει καθε 3 χρόνια να την ξηλώνεις και να καθαρίζεις τις πρασινάδες που μαζεύονται πάνω της...
Σταση για να απολαύσουμε το αντικρυνό θέαμα. Εκεί πανω ήμασταν χθες.. στην κορυφή της Στρογγούλας
..και η ανάβαση συνεχίζεται.... θελουμε 4 ώρες για την τελική κορυφή.... Εδώ, κάπου στα 2300 τραβερσάρουμε απο τα πλάγια για να φτάσουμε στο πιο επικίνδυνο σημείο της διαδρομής...
Εδώ ειναι τα χτένια και δεξια-αριστερά γκρεμίλα. Λίγο παραπανω ήταν ενα εκτεθειμενο σημείο που θέλει ιδιαίτερη προσοχή. Μετά τα χτένια, κατεβαίνουμε και διασχίζουμε τη σάρα και η τελική ανάβαση μέσα απο αλπικό (καταπράσινο) τοπίο
Τα χτένια της Κακαρδίτσας. Ασφαλές πέρασμα (κίτρινο βέλος) που θελει μεγάλη προσοχή. Κάτω επικρατεί το χάος.
Είμαστε κορφή στα 2429μ... και στο βαθος ΒΔ βλέπουμε τη λίμνη των Ιωαννίνων.
Οι χαμηλότερες κορφές της περιοχής καλυμμένες με αλπικά λειβάδια. Εδώ πάνω έρχεσαι μόνο με καλό καιρό. Με αέρα και βροχή μένεις σπίτι σου!!!
Επιτέλους...κορυφή μετά απο 4 ώρες!!!!!
Κακαρδίτσα χειμερινή
Κακαρδίτσα καλοκαιρινή
Η 2η μερα ενός τριημέρου είχε διάσχιση σε ένα απο τα πιο στενόμακρα ελληνικά βουνά, την Κακαρδίτσα (Τζουμέρκα), η κορυφογραμμή της οποίας ειναι γυρω στα 9 χλμ. Μέτρησα 5 κορυφές με υψόμετρο πανω απο τα 2100μ και την κυρίως κορυφή στα 2429μ, που για να την ανέβεις θέλεις δυνατά πνεμόνια.
Όποιος έχει βρεθεί εκεί πάνω γνωρίζει πολύ καλά την άγρια και απομονωμένη φύση. Μετά το Ματσούκι, ο δρόμος έχει γυρω στις 20 φουρκέτες μεχρι να φτασουμε στο σημείο εκκίνησης, στα 1750μ. Η διάσχιση ήταν επίπονη (4ω 40λ), ενώ η επιστροφή απο το μονοπάτι των Μελισσουργών σού τσάκιζε τα γόνατα (κλίση 50%). Στο σημειο που συναντάμε τη στάνη (αντε πάλι να αντιμετωπίσεις αγελη τσοπανόσκυλων) ακολουθήσαμε τον αγροτικό δρομο και επιστρέψαμε απο αυτόν. Συνολική διαδρομή 8ω 20λ.
Το πρωινό ήταν αρκετά παιχνιδιάρικο... ο Νιόνιος ανέβηκε χωρίς έγκριση στα πόδια μου και άρχισε να "ρυθμίζει" τη φωτογραφική μηχανή μου....
Ακροβατικές προσπάθειες του Νιόνιου για τις ανάγκες του.. FB... με την τρίτη εγινε η φωτογράφιση!!!
Μετά τα Πράμαντα, ο δρόμος κατεβαίνει μεχρι το Κόκκινο Ποτάμι (ο χάρτης της Ανάβασης το ονομάζει κρυμμενο ποτάμι) , εκεί αρχίζει ένα βαθύ φαράγγι που το περνάς με μια μεταλλική γέφυρα Bailey (βρετανός υπάλληλος του Υπουργείου Πολέμου της Μεγάλης Βρετανίας που του άρεσε να φτιάχνει ομοιώματα γεφυρών). Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλές τέτοιες γεφυρες (π.χ. Εύηνος).
Όπως φαίνεται, η γέφυρα ειναι συναρμολογούμενη και πολύ πιο εύκολη στην κατασκευή απο άλλες με μεταλλικούς δοκούς ή ξύλο. Κάτω εκεί στο χάος, ο γνωστός καταρράκτης, που όλοι εδω σταματούν για να τον φωτογραφίσουν.
Σήμα κατατεθέν της περιοχής είναι ο επιβλητικός καταρράκτης των 45 μέτρων στη γέφυρα πριν το Ματσούκι Ιωαννίνων. Μέρος των νερών του προέρχονται από τις κορυφές της Κακαρδίτσας.Από εδώ ξεκινά το Ματσουκιώτικο ρέμα που καταλήγει στον Άραχθο.
Η τουριστική κίνηση της περιοχής ειναι ανύπαρκτη. Συναντήσαμε 2 μόλις αυτοκίνητα σε απόσταση 17 χλμ και το ένα είχε μάλλον χάσει το δρόμο!!!
Η ώρα της ανάβασης ξεκινα απο τη στάνη του μπάρμπα σταύρου. Πικρόλακος, Καγκέλια, Μέγα Πλάι, Κακοτράχαλο, χτένια και τελικά η Κακαρδίτσα
Φαίνεται η κορφή Κριθάρια, ενώ στο βάθος ειναι ο δρόμος που από τον Μπάρο πηγαίνει στους Καλαρίτες..... Αχνά φαίνεται το Περιστέρι με την μεγαλύτερη κορφή του την Τσουκαρέλα 2294μ.
Η Ήρα μάς ακολουθεί παντού... Γνησιο τσοπανόσκυλο προσέχει το κοπάδι του μπας και χαθούμε σε κανένα μονοπάτι...
Το Ματσούκι απο υψόμετρο 2000μ περίπου. Κυριότερο αξιοθέατο της περιοχής είναι η Μονή Βύλιζας, την οποία μπορείς να επισκεφτεις απο ένα πολύ καλά διατηρημενο μονοπάτι. Το μονοπάτι συνεχίζει μέχρι τους Καλαρίτες...
..να και οι Καλαρίτες με σουπερ τηλεφακό απο τις κορφές της Κακαρδίτσας. Όλες οι στεγες έχουν την σχιστόλιθη πέτρα (και όχι κόκκινο τσίγκο), το μειονέκτημα της οποίας ειναι ότι πρέπει καθε 3 χρόνια να την ξηλώνεις και να καθαρίζεις τις πρασινάδες που μαζεύονται πάνω της...
Σταση για να απολαύσουμε το αντικρυνό θέαμα. Εκεί πανω ήμασταν χθες.. στην κορυφή της Στρογγούλας
..και η ανάβαση συνεχίζεται.... θελουμε 4 ώρες για την τελική κορυφή.... Εδώ, κάπου στα 2300 τραβερσάρουμε απο τα πλάγια για να φτάσουμε στο πιο επικίνδυνο σημείο της διαδρομής...
Εδώ ειναι τα χτένια και δεξια-αριστερά γκρεμίλα. Λίγο παραπανω ήταν ενα εκτεθειμενο σημείο που θέλει ιδιαίτερη προσοχή. Μετά τα χτένια, κατεβαίνουμε και διασχίζουμε τη σάρα και η τελική ανάβαση μέσα απο αλπικό (καταπράσινο) τοπίο
Τα χτένια της Κακαρδίτσας. Ασφαλές πέρασμα (κίτρινο βέλος) που θελει μεγάλη προσοχή. Κάτω επικρατεί το χάος.
Είμαστε κορφή στα 2429μ... και στο βαθος ΒΔ βλέπουμε τη λίμνη των Ιωαννίνων.
Οι χαμηλότερες κορφές της περιοχής καλυμμένες με αλπικά λειβάδια. Εδώ πάνω έρχεσαι μόνο με καλό καιρό. Με αέρα και βροχή μένεις σπίτι σου!!!
Επιτέλους...κορυφή μετά απο 4 ώρες!!!!!
Ιδού τί κατεβήκαμε.... συλλεκτική φωτογραφία μαζί με το λεγεωνάριο καπέλο μου, το οποίο έχασα την επομένη (3η μέρα) εκεί πάνω στη Βερλίγκα.
Στην επιστροφή περάσαμε απο το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, που έχει μια εκπληκτική βεραντούλα προς το Ματσουκιώτικο ρέμα.... Απο εδω ξεκινα μια εναλλακτική διαδρομη για την κορυφογραμμή. Έρχεσαι με το αυτοκίνητο, ανεβαίνεις γυρω στα 350μ ΥΔ και γλυτώνεις τουλάχιστον μία ώρα ανάβασης.
Απο υψόμετρο 2100μ φωτογραφίζουμε το εκκλησάκι.. εντελώς συμπτωματικα φαίνεται και κάποιος που αγναντεύει στο μπαλκόνι του....
Το ιερό. Λιτό και απέριττο αν και εκείνο το μεταλλικό ντουλάπι στα δεξιά χαλάει όλη την ιερότητα του χώρου...
Κακαρδίτσα χειμερινή
Ο ΕΟΣ Άρτας είχε προγραμματίσει ένα διήμερο ορειβατικής ανάβασης στην Κακαρδίτσα. Θα φεύγαμε το μεσημερι του Σαββάτου απο την Άρτα και τραβώντας κατα μήκος του Αράχθου και της Ροδαυγής θα περνούσαμε απο τα Τζουμερκοχώρια μέχρι το πολύ απομακρυσμένο Ματσούκι. Θα διανυκτερεύαμε στο Δημοτικό Σχολείο, ένα πέτρινο κτήριο σε πολύ καλή κατάσταση, αν και ερειπωμένο. Στο χωριό δεν υπάρχει ούτε ένας μαθητής. Μια ταβερνα έχει το χωριο, στη μέση της οποίας υπάρχει μια σομπα με καυσόξυλα και γύρω-γύρω τραπέζια με νόστιμη τυρόπιτα, τοπικό τσίπουρο και χοιρινό. Η εξόρμηση ειχε προγραμματιστεί για τις 6.15. Θα φεύγαμε με αυτοκίνητα μεχρι το διάσελο (που είναι στάση) αφού πρώτα θα είχαμε καθαρίσει το δρόμο απο τις κατολισθήσεις και με την ελπίδα να μην βρούμε παγετό σε υψόμετρο 1500μ, εκεί δηλαδή που θάρχιζε η ορειβασία.
Η Κακαρδίτσα είναι τεράστια. Χωρίζεται από το όρος Λάκμος από τα ρέματα Νέγκρη και Μονοδέντρι ενώ ενώνεται με αυτόν με τον αυχένα Μπάρο. Από το νοτιότερο τμήμα των Τζουμέρκων χωρίζεται από το Μελισσουργιώτικο ποτάμι, που διασχίζουμε στην πρώτη μας κατάβαση απο το χωριό Άγναντα.
Ο ΕΟΣ Άρτας είχε προγραμματίσει ένα διήμερο ορειβατικής ανάβασης στην Κακαρδίτσα. Θα φεύγαμε το μεσημερι του Σαββάτου απο την Άρτα και τραβώντας κατα μήκος του Αράχθου και της Ροδαυγής θα περνούσαμε απο τα Τζουμερκοχώρια μέχρι το πολύ απομακρυσμένο Ματσούκι. Θα διανυκτερεύαμε στο Δημοτικό Σχολείο, ένα πέτρινο κτήριο σε πολύ καλή κατάσταση, αν και ερειπωμένο. Στο χωριό δεν υπάρχει ούτε ένας μαθητής. Μια ταβερνα έχει το χωριο, στη μέση της οποίας υπάρχει μια σομπα με καυσόξυλα και γύρω-γύρω τραπέζια με νόστιμη τυρόπιτα, τοπικό τσίπουρο και χοιρινό. Η εξόρμηση ειχε προγραμματιστεί για τις 6.15. Θα φεύγαμε με αυτοκίνητα μεχρι το διάσελο (που είναι στάση) αφού πρώτα θα είχαμε καθαρίσει το δρόμο απο τις κατολισθήσεις και με την ελπίδα να μην βρούμε παγετό σε υψόμετρο 1500μ, εκεί δηλαδή που θάρχιζε η ορειβασία.
Η Κακαρδίτσα είναι τεράστια. Χωρίζεται από το όρος Λάκμος από τα ρέματα Νέγκρη και Μονοδέντρι ενώ ενώνεται με αυτόν με τον αυχένα Μπάρο. Από το νοτιότερο τμήμα των Τζουμέρκων χωρίζεται από το Μελισσουργιώτικο ποτάμι, που διασχίζουμε στην πρώτη μας κατάβαση απο το χωριό Άγναντα.
 |
| Ήδη 6.30 έχουμε κάνει τα πρώτα ορειβατικά βήματα... |
 |
| ... και βλέπουμε χιονισμένους τους ορεινούς όγκους της Κακαρδίσας |
 |
| Ο δρόμος προς το Χαλίκι είναι αδιάβατος και παγωμένος |
 |
| Κακαρδίτσα και ο αγροτικός δρόμος που οδηγεί στη στάνη |
 |
| Η κορυφογραμμή (σήμερα ομιχλώδης) έχει μήκος γύρω στα 10 χλμ |
 |
| Οι πρώτες ακτίνες του ήλιου φωτίζουν το καταφύγι, μιά απο τις κορυφές |
 |
| Στην άκρη της βουνοκορφής είναι η Στρογγούλα |
 |
| Το μικρό εκκλησάκι του Προφ. Ηλίας, κατα μήκος της διαδρομής |
 |
| Η κορυφή καταφύγι (2100μ), θεωρείται τμήμα της Κακαρδίτσας |
Ο καιρός σήμερα, και σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα, είναι θυελλώδης και ομιχλώδης. Έτσι, η ανάβαση στην κορυφή της Κακαρδίτσας στα 2429μ και μάλιστα απο την κορυφογραμμή-χτένια ακυρώνεται. Παίρνουμε τον αγροτικό δρόμο και αισθανόμαστε τον ψυχρό καταβατικό άνεμο να μας περονιάζει, ακόμη και με αντιανεμικό τζάκετ, χειμερινά γάντια και μάσκα χιονοθυέλλης. Φθάνοντας στη στάνη, κάνουμε διάλλειμα ενυδάτωσης καθότι το νερό στο σωλήνα του παγουριού μας έχει παγώσει. Συνεχίζουμε για τα 2100μ, εκεί όπου είναι η κορυφή Καταφύγι. Ακολουθούμε τον αγροτικό δρόμο που σε κάποιο σημείο του κατεβαίνει με μονοπάτι στο χωριό Μελλισουργοί. Η υψομετρική διαφορά ειναι γύρω στα 1000μ. Είναι καλυμμένος με χιονι και κάποια σημεία του θέλουν ιδιαίτερη προσοχή. Στο διάσελο τραβάμε δεξιά προς το καταφύγι.
 |
| Κορυφές της Κακαρδίτσας στο απόλυτο λευκό |
 |
| Ο αγροτικός, μετά τη στάνη, προχωρά προς τους Μελλισουργούς |
 |
| Κάπου εκεί απέναντι έχει την επιστροφή!! |
 |
| Η κορυφή καταφύγι στα 2100μ |
 |
| Στο βάθος φαίνεται το σημείο που ξεκινήσαμε |
 |
| Η κορυφή της Κακαρδίτσας εμφανίστηκε για πρώτη φορά γύρω στις 3.00 |
 |
| Σε λίγο αρχίζει η επιστροφή από αγεωγράφητα νερά!! |
 |
| Καταρρακτης στην Κακαρδίτσα |
No comments:
Post a Comment