Garmisch: Hoellentalklamm

Σήμερα ειναι μερα πεζοπορίας στην περιοχή των βαυβαρικών άλπεων. Ανεβήκαμε με το lift στα 2050μ και μετά κατάβαση 1450μ. Μια διαδρομή 4 ωρών την κάναμε 7 ώρες.... οι φωτογραφίες, το χάζεμα και η ομίχλη μας καθυστέρησαν!!!

Ειναι κυριακή πρωί και έχει μαζευτεί πολύ κόσμος στο kreuzeck που ειναι και το σημείο εκκίνησης. Ο καιρός, με πυκνη ομίχλη, δεν πτοεί κανένα. Το Hochalm βρίσκεται στα 1800μ και συνεχίζουμε με το δεύτερο Lift για τα 2050μ. Στo καταφυγιο του Osterfelderkopf (2050μ) περιμέναμε λίγο μην τυχόν και φτιάξει ο καιρός... έτσι αποφασίσαμε να φύγουμε με χειμερινό εξοπλισμό... 

Πριν τη μεγαλη κατάβαση ανεβαινουμε στα 2100μ σε μια απότομη πλαγιά..ο ΕΟΣ Γερμανίας έχει φροντίσει πολύ τα μονοπάτια με σωστή δόμηση και στέρεα πατήματα...

 

Και απο εδώ αρχίζει η κατάβαση των 1450μ.. Διασχίζουμε την κοιλάδα Hoellental, που ξεκινά απο υψόμετρο 2700μ και καταλήγει στα 400μ. Η κοιλάδα Hoellental ανήκει στο ορεινό συγκρότημα του Zugspitze της οροσειράς Wetterstein. Τα βουνά γύρω της υψώνονται μέχρι και 2500μ. Στα 1600μ δεν βλέπουμε ακομη πυκνά ελατα παρα μονο χαμηλή βλάστηση... το μονοπάτι έχει γίνει ομαλό και δεν υπάρχουν πλέον γκρεμίλες.Την κοιλάδα διασχίζει ο ποταμός Hammersbach που ξεκινά απο το Zugspitze στα 2900 και συμβάλει με τον ποταμό Loisach κοντα στο Garmisch... (η κατάληξη -sach στα γερμανικά δήλωνε πολύ παλιά ποτάμι.. και εχει παραμείνει ως σήμερα. Τα γύρω βουνά "αγκαλιάζουν" την κοιλάδα με τους ορεινούς τους όγκους. Αν σήμερα δεν θα ειχε ομίχλη, θα βλέπαμε απο αυτό το σημείο το Zugspitze στα 2967μ. Φωτό παρμένη απο το καταφύγιο Höllentalangerhütte στα 1381 m. Απο εδώ αρχίζουν δύσκολες διαδρομές με via ferrata. Ορεινός όγκος του Alpspitze... φαίνονται μόνο τα 2000μ απο το συνολικό του ύψος 2660μ.... Στις αρχές του 20ού αιώνα, η κοιλάδα προσέφερε σιδηρομετάλλευμα, κυρίως μολυβδαινίου. Τα εγκατελλειμενα ορυχεία είναι ορατά σήμερα.

Το νεόκτιστο καταφύγιο σε υψόμετρο 1387μ εγκαινιάστηκε πριν απο μια εβδομάδα και κόστισε 4εκ ευρώ. Διαθετει δωματια, για διανυκτέρευση, με 35 ευρώ τη βραδιά. Ειναι σχεδόν γεματο, επειδή το σημειο θεωρείται κομβικό για ορειβατικές εξορμήσεις. Στη βεράντα του απολαμβάνουμε σούπα και μια Weissbier!!! Ο ποταμός δεν έχει νερό.. ευτυχώς, διαφορετικά δεν θα μπορούσαμε να τον διαβούμε.... γεμίζει και αφρίζει το χειμώνα και σε έντονες καταιγίδες....

Παρεκκλήσιο στην κοιλαδα κατασκευασμενο τον προηγούμενο αιωνα.. Εδώ εγιναν τα πρώτα εορταστικά εγκαίνια της διένοιξης του φαραγγιού, στις 25 αυγούστου το 1905, για τουριστικούς σκοπούς.

Ένας μικρός καταρράκτης που θα δημιουργήσει σε λίγα χιλιόμετρα ένα ορμητικό ποτάμι... το βουνό αναβλύζει νερά απο παντού. Η τουριστική ανάπτυξη του φαραγγιού ξεκίνησε το 1902 υπό τη διεύθυνση του μηχανικού Adolf Zoeppritz και με τη βοήθεια τοπικών οδηγών. Μετά απο τρία χρόνια ολοκληρώθηκαν οι εργασίες και το φαράγγι έγινε διάσημο.

Η πρωτη διάσχιση του φαραγγιού έγινε το 1872, όταν ο Georg Winhart από το Μόναχο ανέβηκε στην ανατολική κορυφή του Zugspitze απο την κοιλάδα. Πριν από αυτόν, θεωρείτο αδύνατη η διάσχιση του φαραγγιού

Σε παλαιότερες εποχές, η διάσχιση του φαραγγιού ήταν πολύ δύσκολη. Για το λόγο αυτό κατασκευάστηκαν πολλά έργα υποστήλωσης (τα σημάδια είναι και σήμερα ορατά) ώστε η διάσχιση να ειναι ασφαλής.  

Hoellental λέγεται στα εληνικά η κοιλάδα του "κάτω κόσμου" (ή της κόλασης αν προτιμάτε)!! — στην τοποθεσία. Όσο προχωράμε... το φαράγγι γίνεται πιο στενό και πιό υποχθόνιο.

 

 

 

Παράλληλα με το μονοπάτι υπάρχει και τούνελ, για να μας προστατέψει σε περίπτωση βροχής. Τεχνητές γέφυρες για να περάσουμε στην απέναντι πλευρά του φαραγγιού. Συνολικό μήκος φαραγγιού ένα χιλιόμετρο!..πτώσεις βραχων και σαθρά εδάφη παραμονεύουν κάθε στιγμή πάνω απο τα κεφάλια.... ειναι κόλαση σας λέω!!

Ένας καταρράκτης, με έντονη ποσότητα νερού, βγαίνει μέσα απο βράχο. Τα βουνα ειναι απο γρανίτη και σχηματίζουν εσωτερικά μεγάλες κοιλότητες όπου λυμνάζουν τα νερά, που προέρχονται απο τις βροχωπτώσεις και τους παγετώνες της περιοχής και λειτουργούν εδω ως συγκοινωνούντα δοχεία...

 

 Το στενωμα του φαραγγιού φτανει τα 5 μέτρα και το άνοιγμα γυρω στα 30μέτρα. Πάνω μας υψώνονται βραχοι μεχρι και 300μ

 

 

 

 ..στην έξοδο του φαραγγιού πληρώσαμε 4 ευρώ..άραγε για ψυχική οδύνη;;;

Το φαράγγι περιβάλλεται με μύθους, ένας απο τους οποίους διηγείται ότι ένας κόμης χάθηκε στην περιοχή, και συνάντησε ένα υπέροχο ελάφι που τυφλώθηκε απο τη λάμψη του. Ξαφνικά παρουσιάστηκε κάποια θεά (σαν τη δική μας θεά Αρτέμιδα) που του είπε πώς αν δεν το σκοτώσει θα τον βοηθήσει να βρει το δρόμο του. Ο κόμης δεν την άκουσε και άρχισε να κυνηγα το ελάφι και χανόταν περισσότερο, όπου τελικά πέθανε. Αυτή η δαιδαλώδη και επικίνδυνη περιοχή μεσα στο φαράγγι τροφοδότησε τη φήμη για μια σκέτη κόλαση.. εξού και το όνομα του φαραγγιού..Hoellental 

Η διαδρομή προς την έξοδο του φαραγγιού ειναι γεμάτη απο πλατάνια και τρεχούμενα νερά. Έχουμε κατεβει πολύ και πλησιάζουμε στο χωριό... To μονοπάτι γίνεται πιο ομαλό, ενώ περπαταμε δίπλα στον ποταμό Hammersbach. Όμορφη τοποθεσία με ορμητικά νερά.. σκεφτόμαστε ξαφνικά την αρχή του ποταμιού απο ένα μικρό καταρράκτη... ..τελευταίες φωτό πράσινου, βράχων, πολλών νερών και αποκαλύψεων ενός φαραγγιού που ..μοιάζει με τον "κάτω κόσμο"...